Uyanmamışsın, uyuyorsun hâlen
Yoksa benmiydim, uykunu bölen
En iyisi mi sen biraz daha dinlen
Hadi sana iyi gelecer...
.
Konuşuyorsun ama gözün kapalı
Kendi halimde yolcuydum ben
Karlı dağlara iz bırakıp giden
Madem yüzüstü bıraktın öylece
Umursamazlığındı beni deviren
Uzak kalamam dedin, uzaktayken
Bağırmak mı zor yoksa sessiz kalmak mı ?
Alışmak mı zor yoksa sensiz bakmak mı ?
Kırılan dal mı zor yoksa dökülen yaprak mı ?
Unutmak mı zor yoksa bizi hatırlamak mı ?
.
Üşümek mi zor yazın yoksa kışın yanmak mı ?
Hani söz vermiştin !
Çok şey istemedim senden
Bir arayış içinde değildim ki
Yolumu çeviren sendin,sen
Zaafım
Bilmeceye dönmüş hayatın
Karadan da, kara olmuş bahtın
Yalnızlık hissettin, etrafa baktın
Düşürdün yüzünü, Rabbine dayandın
İman etmek ne güzel !
Vurgun yemiş gönlümün tek çaresi
Küllenmiş gözyaşlarımın bahanesi
Ey Ömür köşkümün altın çerçevesi
Gel de kara bahtıma düğün olsun
Ey feri sönmüş sözlerimin ışığı
Hiçbir ilaç senin gibi çare değil
Sana dönen hiçbir kul biçare değil
Senin girdiğin gönüller harabe değil
Rızanla mâmur olur kul, virane değil
Biliyorum haddimi aştım, farkındayım
Bir sürgün Kalbimizde
Nasıl düştük bu hale,
Bir benim mi aklım divane
Bilemedik ki bu aşk kaç derece
Gözlerimde birikmiş hüzünler,
Petrikor nedir bilir misin ?
Hani yağmur iner ya yeryüzüne inceden
Sonra pencereni açarsın bakarsın geriden
Kimisini neşelendirir
Kimisine hüzün verir
Bazılarına huzur
Bari sen öyle olma da bırakma gözlerimi
Rüzgara bıraktım senin için geçmişimi
Elin ellerinden çektim tertemiz ellerimi
Yalan söyleme sakın, yüreğim sana hep samimi
Giden dönmez artık,unutmuştur yolu alan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!