Haps olmuş hayallere daldım,
Ey dost kara baht mı vurdu.
Siyah kapılara yazar oldum,
Ey dost acılara dert mi vurdu.
Günleri sorsan sayılmıyor ki;
Hayata baktığın gözleri
Değerini bildiğin kalpleri
Sevgini anlatabildiğin gönülleri
İncitme,üzme
Varmı kırılacak kalpleri
Sabah beş treni,
Son bilet kesildi.
Ayrılık vakti geldi,
Vakit tamam artık.
İçi boş bavul,sağ yanımda,
Bir gece vakti, hayallerini düşünüyorum
Kaç satır düştüysem, gitmedin yüreğimden
Yollarda kurudu sevda çiçekleri.
Yollarda incildi hasret menekşeleri.
Ağlıyorum duvarlara, belki unuturum diye
Gülseydin dağlar taş olurdu
Sevilseydin yürekler bir olurdu
Sen olsaydın ismi aşk olurdu
Sen gülseydin hayat olurdu
Sen susuyor,susuyor ağlıyorsun
Sana aşık oluyorum İstanbul..
Denize bakan yüzümde,
Kızkulesi..
Arkamda Galata bekler.
Kalemim den denize düşen,
Bir damla olmak ister.
Kıvrım kıvrım incinir de şu belim
Ne şah ne padişah gibi zenginim
Her adımım bir keselik servetim
Yol uzun gel gayri ismi verelim
Ne yâr-mış deyip duasında olmak
İstanbul,İstanbul,İstanbul
Yine seninle başlayacağım bu şiirime,
Arkadan sessizce dertli fon çalarmısın.
Hani diyorum,
Ben derdimi anlatsam,
Sende dinlesen yine.
Denizin dalgası vuruyordu,kıyıya,
Yazdığım şiiri sana getiriyordu.
Limana yaklaşan,vapur;
Bestelenmemiş şarkıları çalıyordu..
Kendini aradığın satırlarda,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!