OĞLUM
Canımdan parçasın benim canımsın
Gözümün bebeği benim kanımsın
Elim ayağım sın şah damarım sın
Sensin benim canım ciğerim oğlum
OĞUL
Dinle oğul dinle baba sözünü
Güvenme kimseye aç şu gözünü
Özden dost olana dönme yüzünü
Dost görünür düşman unutma oğul
ÖLDÜ DERSİN
Günlerin sonu gelmez
Halimi kimse bilmez
Şu yüzüm zaten gülmez
Yaşadı öldü dersin
ÖLDÜM ANNE
Ana burda hava soğuk
Günler geçmez her şey donuk
İnsanların rengi soluk
Yaşamadan öldüm anne
ÖLDÜRECEK YOKLUK BİZİ
Fakir idik düştük dara
Ekmeğe bulunmaz para
Düşünürüm kara kara
Öldürecek yokluk bizi
OLMA SEVDİĞİM
Elime takılan kelepçe gibi
Ruhumu daraltan hücreler gibi
Üstüme çevrilen namlular gibi
Sende onlar gibi olma sevdiğim
OLMUYOR
Aldanıp kapıldık dünya malına
Hepsi senin olsa fayda olmuyor
Bir amansız derde düştüğün zaman
Varını versen de çare olmuyor
ÖMÜR SON BULDU
Niceleri vardı geldi gittiler
Ömürler tükendi öldü bittiler
Kimisi meçhulde kayıp yittiler
Beden toprak oldu ömür son buldu
ONUN İÇİN
Selam söyleyin varınca
Nazlı yârimi görünce
Nerede diye sorunca
Yaşadığım onun için
ÖZLEDİM ANNE
On çocuktuk bir gün olmadık kırgın
Şimdi yokluğunda hepside dargın
takatim kalmadı bedenim yorgun
hakkını helal et özledim ANNE
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!