Sana bu şiiri şafak sökerken yazıyorum,
Ve yıldızlar kayboluyor, ben ise kahroluyorum,
Çünkü; nurlu yüzünü hatırlatıyordu o yıldızlar,
Artık gel diyemiyorum, biliyorum yolların ırak,
Uzaksın şimdi bana, yıldızlardan daha uzak,
Vagonlarda kaldı gözüm nerdesin
Ataşlarda yandı özüm bilmezsin
Kim bilir sen hangi yaban eldesin
Boşver unut beni zamansız yarim
Küllenen ateşim varsın yanmasın
Fabrikada iplik bağlar pamuk elleri
Eşarbından taşmış zülfün siyah telleri
Bir ömre bedel uykulu mağrur gözleri
Selam mantosu güzel selam türkmen kızı
Bazen medcezir olur sevgi dolu kalbim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!