Mustafa Candan’a
İnsan ömrü akar, bir su misali.
Kim istemez acep, yâre visali.
Kimi vasıl olur, yârin özüne.
Kimi bulaştırır, el ve yüzüne.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla