Insan doğunca ağlar eksiğini almaya
Çünkü imkanı yoktur kendini doyurmaya
O yüzden yapısında çare aramak vardır
Işte onun için de herşeyi yapmaktadır
Bütün istek bir tek şey ihtiyacını almak
Ihtiyacını alıp huzur deneni bulmak
Sen sen ol da aldanma hile ve yalanlara
Seçtiğini iyi seç aldanma kananlara
Unutma bilgeliği bilgeliktir düşünce
Seçen aklına danış temsilcini seçince
Ne söylenecek söz kaldı nede yazıp çizecek
İnsanda bir akıl var her yanlışı çözecek
Bize düşen zorlamak aklımızı bilmeye
Bir nebze yanılmayip bakmamalı boş şeye
Boşa kerizlenme ey garip millet,
Buralarda senin hiç hakkın yoktur.
Hiçe emek verir terin dökersin,
Emeğini tatma imkanın yoktur.
Canını vermeye hazırsın ama,
Gömülmeye bir mezar yerin yoktur.
Huzurlu uyurken sen yatağında,
Tomurcuk gül koydum ben yastığına,
Kanımı kaynatan uyuyuşuna
Eğildim sessizce uyandırmadan,
Öpücük kondurdum gül yanağına.
Yar geliyor fidan gibi, nedense kaşları çatık
Çatıkken bile o kaşlar, aşkıma oluyor katık
Ne imiş yarimin derdi, yay kaşları niçin gerdi
Benmişim canımın derdi,
beni özlediği için gerdi
Beni görmek için geldi,görünce beni sevindi
Düşün yüce millet düşün
Yalancıya kaldı işin
Sonun yine eski hüzün
Bilene yetki ver gayrı
Hamam aynı tasi aynı
Natir da tallak da aynı
Umut pek yok dünyanın bu günkü gidişinden
Baştaki öküzlerin idare edişinden
Hepsi birer sömüren adam çıkmaz içinden
İnsana değer vermek gelemez ellerinden
Karakterleri bozuk belli ettiklerinden
Garip millet onları kendisine baş etti
Efkarlanma boşa ey garip millet,
Herkes ektiğini biçmek zorunda.
Ektiğine bir bak ne çıktı bir gör,
Eken tohumunu bilmek zorunda.
Herşeyin özü var gösterir onu,
Ektiğin özünü vermek zorunda.
Dinle dediğimi divane gönül
Sen başka istersin aklım bambaşka
Sen her zaman boşa gönül koyarsın
Aklımı alanlar benim bambaşka
Senin gözün çulda aklınsa pozda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!