Günahlar içinde boğulduk kaldık hiç durmadan
Sonu ne olur diye hiç düşünmedik daima yürüdük
Bir kıvılcım, bir ışık bekledi kalbimiz her zaman
Nihayet yolun sonunun ne olduğunu hepimiz gördük
Rabbimiz karşısında el pençe divan duracağız
Sevmesek'te sevildiğini bildiğimiz sevgiliyi
Sevsek'te
Tuhaf bir duvar gibi ara yerde duran
Sahipsiz gözyaşları vardır daima
Daima bir cinneti kendine kale edinen sevgi
Siperden çıkar çıkmaz daha ilk kurşunda
Özgürlüğün simgesidir şu uçan kuşlar
Yaprak yaprak açılıyor semaya doğru kanatlar
Dert yok tasa yok umurundamı ki dünya
Son uçuş, hani sonsuzluğa doğru var ya
Sisli bulutlar kapladı etrafı odam kapkaranlık
Şimşekler çaktı gökyüzünde içimde ise karamsarlık
Köhne ateş yanmış köz olmuş gittikçe sönüyor
Hafif bir esinti ile beraber tüm bedenim üşüyor
Yağmur ciseliyordu
Ciğerlerimde hayata yenik düşmüş
Yokluğumun elleri
Can benim bağrımda kardeşim
İhanetli gördüm ben ihaneti
Bir gül gibi yalnızım gülüm
Tuzu kuru ırmakların
Kendilerini ve kedilerini
Savunma biçimleri nedense,
Nedense bir tuhaftır ya
Orada öylece durup bakarız
Kıyısından aynalara
Kıyıya çekilmiş serendiplerin
Kendi mezarını kazarken bile,
Bile bile rüyasına yokuş kıldığı
Kirpikleri vardır ya,
İşte onlarında
Tonlarca seyreldiği
Tesbih gibi mi çekeriz
Kendimizi kendimize doğru,
Yoksa tesbih gibi tane tane
Bir tane dağıtırmıyız
Kendimizi evrene doğru;
Sormak ayıp, cevap kayıp,
Ruhum seninle dans ediyor
Dün gece kendimden geçtim
Hülyalara daldım dakikalarca
Seni andım seni seçtim güzelim
Tüm güllerin içinden
Bir güzel gül seçtim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!