Bir çiçek misali toprakta biten,
Hasret olup, gönül gözünde tüten,
İsrafil’in suruysa şimdi öten,
Edeple solmayı bilmeli insan...
Geçmiş karanlık ve gelecek loşsa,
Ölüm; yüzü soğuk, iki hece,
Ölüm; beynimi soran bilmece!
Hayat, bazen yaya, bazen atlı,
Hayat, bazen de altın kanatlı,
Benim çocuğum iştahsız diyen annelere gelsin...
1. VİTES
Ay benim çocuk iştahsız,
Peynir yemiyor, süt içmiyor...
Ay vallayi benimki de kııız.
Sofraya oturup, öylece bakıyor...
-
Kübra Nil Bitigen
-
Kübra Nil Bitigen
Tüm Yorumlarşiirleriniz çok güzel ve anlamlılar
çok güzel yazmışsın baba