Mustafa Biçki Şiirleri - Şair Mustafa Biçki

Saçlarını savuran rüzgar olsaydım seher vaktinde
Ne olurdu bir bakış da ben olsaydım siyah bakan gözlerinde
Hazan mevsiminde dalından kopan yaprak olsaydım
Seninle solan bir gül de ben olsaydım
Baharla açan çiçeklerin,hüzünle biten gecelerin
Ağladığında göz yaşların olsaydım,güldüğünde gamzelerin

kırgındı bakışların o kasım gecesinde. yine ellerin yine şifalı ellerindi yetim yüreğime dolanan ne sen unutabilecektin ne ben. bir gece yarısıydı balkonunun altında ıslandıgı ruhumun yahut her agladığında benim için ah etmelerindi aşkımız... iç yanığımızdı sana ansızın yıldırımlı bir gece karanlıktan pencerene attığım güller... bir gün ansızın seninle bir yerde karşılaşıyorduk ve sarılıp ağlaşıyorduk... şimdi bilsen sevgili her pazar gittiğimiz yerdeyim masada hala adımız kazılı... ve ben hala senin için cakmagımı eve saklayıp ateş diye seni soruyorum herkeze.. ve artık kum gibiyi dinlemiyorum sen benim hiç bir şeyimsin diyor ahmet kaya..sen ne kadar hiçim varsa artık osun..ve ben herşeyimden olurda o hiç bir şeyimden olamam..şimdi sorma bana nerdesin mustafa diye biliyorsun her pazar gittiğimiz yerdeyim...buyur gel biliyorum konuşacak bir şeyimiz yok ama olsun gel gözlerinle hala beni sevdiğini anlat bana..

yar deyince gönlümün tellerine ince bir heyecan düşer yadı ile ciğerime hasretin kanlı bıçağı iner gözlerim cemaline değince içime heyecan düşer ey gül bu can o cansız elbet ki bi can düşer o yarki ülkeme namı ile hükümdar düşer bana da köle gibi zindanda ah ile intizar düşer başım önüme düşer ruhum göz yaşiyle söner gündüze hayalin geceme rüyan düşer bülbülün gönlü bir seherde gülüne düşer bülbül gülüne yaklaştıkça tüyüne kan düşer aşıkta yar diye inleyip geceler geçer aşkına boyanıp gölge misali ardına düşer sensiz o gülistanda güller figana düşer merhem olmaz isen yar,gönlüm virana düşer ne hoştur yanmak şimdi ateşe gül düşer güller balığa döner,ibrahime karınca düşer karınca haliyle ince bir temsile düşer safını belirlemek için sırtına yağmurlar düşer aşığın sevgilisinin ismi şirin düşer ferhada da kazma ile dağlar düşer yusufun cemaliyle alem hayrete düşer mecnun leylayı görünce toprağa can düşer feryadın ile seher vakti dilime lal düşer gece düşte yoksan gönlüme lal düşer can düşer canan düşer gönlüme talan düşer yarim uzaktayken aklıma hayli ziyan düşer firakınla her lahza ruhuma iniltiler düşer ceylan gözlü bir nazarınla toprağa güller düşer bu can sensiz billahi durmaz ahiri ölüm düşer bu derd ile yaşamak aşıkta zulüm düşer bağla elimi boynumu büktüm dilimden gel düşer yalan olur herşey gönlümde artık aşka yel düşer

ıslatmamalıydı eylül gözlerini,
baharı saklamalıydın...
umut yetiştirmeliydin her şeye rağmen.
kara bulutlara aldırmadan,
yeşil gecelerden sevda koparmalıydın...
ellerin üşüse de sıcak tutmalıydın yüreğini,