Hep bizim aileden birisi oldun bana,
Eşin benim öğrencim, damadım sayılırsın.
Hergün dualar eder kayınvalidem sana,
‘O da benim oğlum der’ bir görsen bayılırsın.
Balbay’ım tanışmadık, ben seni tanıyorum,
Benim gibi çok kişi dostundur sanıyorum.
Kim dille şaka yapsa, adını anıyorum,
Güler yüz, tatlı dille gönlüme yayılırsın.
Kışlalı dostumuzdur, ortak anılar vardır,
Yirmibir ekimlerde seni bekler üç yıldır.
Ozan ne güzel demiş; ‘kışın sonu bahardır’,
İnşallah bu baharda yollara koyulursun.
Anaların duası boşa çıkmaz inşallah,
Elbet zulüm göreni bir gün düşünür Allah.
Doğru yazan kalemdi elindeki tek silah,
Özgürlüğe kavuşup, sevgiye doyulursun.
Nevzat altmışsekizli, sen yetmişsekiz genci,
Gençler senden öğrendi zulme karşı direnci.
Çocukların maşallah hüzünlü birer inci,
Bilirim hasret yakar, yürekten oyulursun.
Halk Ozanı Karamanlı Nevzat
Nevzat DağlıKayıt Tarihi : 2.12.2011 16:12:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!