Belki gidişin değildi beni bu gece kederlendiren
Sadece biraz özlediğimi hissettim
Dokunmaya kıyamadığım tenini,
Eşi benzeri olmayan gözlerini,
Tenini sevmeden önce sevdiğim yüreğini,
Gece olunca anlar insan mutlu mu değil mi
Karanlığın matemi çöker yüreğinin orta yerine
Gece olunca anlar insan sevip sevmediğini
Boğazına düğümlenir o an kifayetsiz kelimeler
Aşk bir bedende tek vücut olabilmekti kimisine göre
Bazen hayatın anlamı,
Bazen gülebilmekti sebepsizce
Acısı sokağın en çıkmazıydı,
Hayatı anlamsız hissettiren o gece de paylaşmaktı bazen
Kuru ekmeğe yetinmekti
Zaman geçiyor herkes gidiyor
En sevdiğin en erken gidiyor
En çokta sevemediğinden gidiyor
Ağır geliyor bunca sevgi
Öylece gidiyor vakitsiz
Kalmıyor kimse baki
Gecenin en ufkunda haşmetiyle parlıyor kamer
Yanımda umutlarım dalıyorum uzaklara
Kalemim bu gece biraz soğuk
Hayallerimin sıcaklığı sarıyor tüm bedenimi
Aklımda sen varsın
Koca bir dünya birlik olmuş seni benden almaya çalışırken,
Verdiğim değerin dozunu ayarlayamadım çoğu zaman
Yan etkileri oldu bir çoğunda
Peki ya ben?
Amansız bir savaşın içinde onun yokluğuyla kendi yanlızlığımla boğuşuyorum..
Gün gelecek herkes bir gün bırakıp gidecek
Yalnızlik o soğuk yüzünu bir kez daha gösterecek
Şikayet edeceksin bu durumdan kendinden
Söyleneceksin sağa sola dört duvar arasında
Öyle bir zaman olmuş ki Zaman..
Duygular raflara kaldırılmış
Aşk'a zincirler vurulmuş
Her sokak başı ayrı bir hüzün
Mutlu olmak mı eskidenmiş o..
Kimseden birşey beklemeden yaşamakmış hayat..
Vazgeçmesi gerekir,
Sevilmiyorsa şayet insan
Öyle bir vazgeçiş ki dönüşü olmayan
Can sıkmadan kalp kırmadan,
Budur onun için asıl olan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!