İsmi bile özlenmiş kahraman gibi
Gök yüzünden akan yıldızlarla gel
Dermanın da yüzü eskidi belli
Ruhuma bir derman aynasıyla gel
Hayatın o güzel kaynağı gibi
Yaşamak her şeyi olduğu gibi sevebilmek
Mutluluk,insan olmanın ağarlığını taşıyabilmek
Hasret,gönül denen sırlı kapıyı
Bir melek kanadıyla kanatabilmek
İman,taşıyamaz kolayca yürek
Yüzüm sürdüm geceye bir gün
Beni de boyadı kendi rengine
Bu dünyada her şey farklı bir hece
Tutam tutam birbirine girer hepsi ahenkle
Ruh ki bilinmezin yaptığı düğün
Zamanımı yaktım ben tarık gibi
Ne yazık zamanı durduramadım
Ey zaman kolunu ve kanadını kırmak istedim
Ne yazık ne kolun gördüm ne de kanadın
Zamanın o bilinmez efsunlu yüzü
Güller bir başka açar
Hazan vurur bambaşka
Yürekler ağlamaklıdır
Gözler ağlar bir başka
Bülbülün ötmediği nasıl gül bahçesidir
Bu gün solgun yıldızlar
Bir an duraksıyorum
Ve gözlerin gecemde
Oturup ağlıyorum.
Güneşe hayat sunardın
Yani öyle inceydin
Kanayan sadece kan değildir kardeşim
Gündüzler de kanamaktadır yaratıldığından beri gecelerde
Kanamasaydı nasıl dönerdi gece gündüze
Kanamasaydı nasıl yaslanırdı gündüz geceye
Hasret en değerli varlığım benim
Gün batanda günler geçer
Hep yanımda gölgen gider
Meğer ki sevdiğim
Meğer rüyalarım senle gider
Bazen geçersin karşıma
İnanmam ki bakışına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!