Şimdi bizim eller kardır borandır
Gidilecek zaman değil dur gönül
Yollar uzak,beller tipi dumandır
Geçit vermez şimdi yollar KAR gönül.
Hele dur bakalım karlar erisin,
Bir deneden filizlendik var olduk
Her birimiz bir dilbere yar olduk
Dumanlı dağlarda yağan kar olduk
Şimdi eriyoruz gör yavaş yavaş
Bir avuç deneyken bir bir dağıldık
Medine-i Münevver-e
Bir daha çıksam sefere
İzlerini süre süre
Varsam yine Resulullah
Resûlullah Resulullah
Kele Yeter kele Yeter
Çektiğin dert etti beter
Yokluğuna dayanmak zor
Sensiz ocak nasıl tüter
Düzüldüler arabalar
KUL OLUR GİDER
Sevmekle sevilmek özveri işi
Eğer candan seviyorsa o kişi
Sevene fark etmez erkekle dişi
Dostun yollarında kul olur gider
Güzel dostum sen hiç yorulmazmısın
Özün hep yumuşaktır darılmazmısın
Hep akar gidersin durulmazmısın
Önünde engeller düz olur gider
Bende kurban olam ermiş erlere
Yarım Asır geçti yaşam çarkımda
Döne döne savuruyor yel beni
Çağlayıp akarım hayat arkımda
Döne döne arıtıyor sel beni
Kuşlar bile yuva yapmış yurdunda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!