Hapset gözbebeklerine beni, kirpiklerin parmaklıklarım olsun. Aydınlık istemem odamda. Gözlerinin ışığına kafiyim ben, hapset beni....
Karanlık çöker vuslat gibi geceme, ışıklar sönünce gözlerimle beraber. Uzun bir yolculuk başlar... Görmesemde duymasamda kimseyi.
Işık yanmadan karanlık Yok Olmaz der şair. Şimdi Anladım karanlıkların Neden bana ait olduklarını. meğer ışığı olmayana takıyor kelepçesini...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!