Herkesin bilerek içine atladığı,
Bir daha çıkamadığı ateşmiş aşk
Girince kalbi kangren eder
Kesip atılamazmış aşk.
Yürü!
Önünü görerek değil ölümü görerek yürü.
Gözünü kapat ölüm/üne yürü.
O yolda göz gerekmez bileni yürütür yürüten yürü...
Yürü!
Bitti yaşım çöle döndü gözüm
Dinmez acım yanar kalbimde özüm
Gidişindir her saniyede bin ölüm
Dönmeyişin bana hep gece, bana hep zulüm
Karıştı artık ne zaman gecem ne zaman gündüzüm.
Hadi yine bir kıvılcım yak
Git sevgili...
Aklında hiçbirşey kalmasın kararlıysan
Herşeyi al ki geri dönmene bahanen kalmasın
Al herşeyi sevgili...
Eşyalarını, pencere kenarındaki çiçekleri,
Kitap arasındaki kuru gül yaprağının yanında unut ruhumu.
Hayatı yâre bıraktım,
Ölümü bana sorun.
Ona canlar verdim,
Canı ona, kanı bana sorun.
Güzel mevsimler bıraktım ona;
Ve başladı sen gidince hayatın gecesi
Parçalandı senli cümlelerin her hecesi
Bitmesin bu sabahsız gece,
Ben beklerim güneşi
Sen gittin ya;
Saçların her savruluşunda verdiğim cansın
Sen can verdiğim her ansın
Ölüm habercim, son damla kanımsın
Gel, gidişine kurban olduğum
Baskın yemiş, karşı koyamaz,
Bağımlı olmuş, vazgeçemez tek yanımsın.
Sana kanacağım güne kadar kanayacağım sevgili.
Ya kandır kendine, ya da bırak kanarım kendi kendime.
Âşıkları öldüren ya kan/dır ya da gül/dür,
Ya beni kandır ya da güldür...
Bu rıza mertebesidir razıyım ey sevgili,
Âşıkların kanı bitmez kaynağı en sevgili...
Terk-i diyar ederim, yar yarama tuzdur artık.
Güller soluk, çiçekler kuru mevsim güzdür artık.
Sönmek zor, kavuşmak imkansız, aşk haramdır artık.
Ev saray, diyar cennet de olsa gelmez gözüme
Yarin olmadığı yerde duramam artık...
Aştan kaçtım yanmayayım diye,
Kıvılcımdan bile korktum.
Kasırgadır, tufandır, afet olur dedim,
Rüzgarından da korktum...
Özü göstermezse dedim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!