Ben seni gülüsünle sevdim,
Simdi hep gül.
Üzülme sakin kendini yikma.
Seni üzgün gördügümde,
Gözlerini sakin benden kaçirma.
Biliyorum gözlerin yalan söylemez bana.
Zamanin kör bir kursun gibi,
Gelip geçtigini göremiyorsun,
Hayatinda olup biten herseyi,
Nasil gelip geçtigini bilemiyorsun.
Kendine sorular soruyor,
Neden bu sorulara cevap veremiyorsun.
Alev alev yaniyor,
Tutusmus sönmüyor,
Sensizligi yasiyor,
Ama küle dönüsmüyor.
Sadece yaniyor kalbim,
Bu sevdam yokolsun, hiç bir sey yasanmadi,
Daha bir baslangiç yokken, gitsin,
Gitsin ve bitsin,
Iki yabanci gibi devam edelim,
Unutulsun konusulanlar,
Ben oldum bir hayat adami,
Gezdim gece gündüz sokaklarda,
Hiç sansim olmadi askta,
Belkide benim yasam seklim baska.
Artik gülmez kader yüzüme,
Bir insana inanman için,
Onu sevmen gerekir.
Onu sevmen için,
Güvenmen gerekir.
Ona güvenmen için,
Ona asik olman gerekir.
Kendine iyi bak askim,
Son sözündü bana söyledigin,
Veda niyetine söyleyipte,
Dönüsünü görmedigim elvedaydi o.
Elveda bir son noktaydi,
Artik sen yoksun,
Kimsesizler çok hemde fazlasiyla
Onlara sevgi,saygi ve ekmek veren yok
Agliyorlar hergün ben ne olacam diye
Duymuyor kimse feryadlarini
Nerden geliyor bu feryadlar
Herkez düsman olmus birbirine
Çeken vurur ileriyi düsünmeden
Kiyarlar bir ananin yavrusuna
KIyarlar bir ananin emeklerine
Arkada birakirlar aglayan bir ana bir baba
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!