Sevda! Ne büyük.
Ne küçük,
Sığıyor bir kalbe
Kalp. Ne küçük.
Ne büyük,
Bilmem daha kaç şiir yazdım sana
Söyleyemedim pek çoğunu
Kelimelerden utandım
Hepsi yarım kaldı
Yarım kaldım
Yarım kaldık
İnan ki seni çok özlüyorum
Buna kalem şahit
Varlığın yetmezken bana
Yokluğun taşıyor gözlerimden
Bir insanı sevmeye yokluğundan başlanırmış
Hiçbir şeye gücüm yok seni kaybettiğimden beri
Ne bir kamera, ne fırça, ne de kalem tutuyor artık ellerim
Yalnız fotoğraflarını biriktiriyorum gördükçe
Ve her gün yeniden doğuyorum seni sevdikçe
Her gece ölmek de içinde
Soranlara bir hoşlantı derdim
Gelir geçer
Geldi ancak geçmedi
Hayretler ettim
Umarsız tükettiğim kelimeler
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!