Ne şirindi o küçük ev,
Gece kondu,gündüz oturduk,
Hiç hatırımızda yokken,
Seninle komşu olduk.
Şimdi bizim viraneler,
Son günlerim,son demim,
Hani nerede sevenim?
Haydi artık çık da gel!
Gül yüzünü göreyim...
Haydi,gel bana,sarıl boynuma,
Görünen apaçıktır,yoktur dili,lehçesi,
Şu vatan dedikleri,bir hayvanat bahçesi..
Çete kurmuş sırtlanlar,çete başı çakallar,
İşbirlikçi aslanlar,kedi gibi bakarlar...
Bir tarafta hortumlarken hazineleri filler,
Bu kafeste sefalet,dışarı çıkmış diller...
O kadar başkasın ki,sen benim için,
Ne yazsam, sevgimi anlatamam ben.
Bırakıp gidersin,her akşam.Niçin?
Ne yapsan,ne etsen,ayrılamam ben...
Gururumu kırsan,beni incitsen,
Parmağını var gücünle yelkovanın üzerine bas,
Şunu unutma ki; saat durur, zaman durmaz...
Senden,
Kilometrelerce uzakta ama,
Bir düşün mesafesi kadar,
Yakınım...
Belki,
Bir gün düşün...
İçinde,
Keşke yaşamasaydım denen,
Bir an olmasın...
Bir masal düşün...
Özledim seni yavrum,
Duruşunu,bakışını,
Gülüşünü özledim...
Özledim yavrum,
Minicik ellerini,
Kırışıklar dolmuşsa,
Saçların ak olmuşsa,
Gül yüzün de solmuşsa,
Aynaların suçu yok...
Dostlar yüz çevirmişse,
Nisan’ın yirmi altısı bugün...
Benim ilk ağladığım,
Göbeğimi bağladığım gün...
İlk havayla tanıştığım,
Eşe dosta karıştığım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!