Erciyes Üniversitesi Türk Dili ve Edebiyatı
Sözümdür bu diyeceklerim sana baba
Anlatacaklarımı dinle hepsi bir bir sana
Bilmem olur mu bu yazacaklarım derya
Dinle de gör, nasıl düşkünmüş evlat babaya
Zordur bu şiiri yazmak ağlama evlat ağlama
Gecenin sokak lambası
Aydınlatırken odamın en ücra köşesini
Senin de ışık gibi vücuduma
Nüfuz ettiğini bilemezdin
Seni hayallerimin, düşlerimin
En nadide yerlerine koyduğumu bilemezdin
Sensizlik geceye vurulan matem
Çaresizlik hayata tutulan sitem
Yaşamak kalpte kalan tecrübe
Yaşarken ölmek mi dirhem dirhem...
Yaram acımazdı ama kanardı
Bir acı haber ile kahroldu Türkiye
Sarsılıyordu Elazığ altı nokta sekiz ile
Tek yürek tek el tek can olduk
Bir sessizlik ile acı feryat anne!
Karanlık sardı her yanı bu nasıl facia
Hani öyle bir an gelir ya
Ne konuşmak istersin ne dinlemek
Konuşmak istersin
Kelimeler boğazında düğümlenir
Dinlemek istersin
Söylenenler iğne gibi gelir
Derdi bağrımda beslerim
Söylemem sineye çekerim
Kaderimdir sular beslerim
Yaktın beni zalım gurbet
Dağlara seslenirim duymaz
Yaş yirmi dertler deryalar demi
Kader mi çile mi deler sinemi
Boğar benliğimi sıkar bedenimi
Kır kilidi ver beni huzurdu gençlik
Gelir mi gelmez mi hasret baharı
Ey gönül sen zulmette ne edersin
Bülbül-i şeydaya döndüm nerdesin
Saki ol âb-I hayat suyunu sun
Gönül ersin, dil sussun, gözler bakî
Kelebekler uçuyordu
Konuyordu dert yüklü çiçeklere
Azimliydi çiçekler fakat
Boynunu bükenler vardı
Hep insanların mı boynu bükük olurdu
Vardı elbet bir derdi
Hey dost! Dünyadır hak ile batınî
Kırmayasın sevesin cân gönülden
Kervandasın unutma, dünya fanî
Dile iyiliği, geçiyor ömürden
Halk eyledi mevlam, dünyada bizi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!