Gül'e şahsın demişler
Gül şah olmuş filizden
Kokusu ile büyülemiş herkesi
Can acıttığıda olmuş
Sebebi ise dikeni
Şair düşünmüş
Elimde bir kalem bir sayfa
Dilimde bir türkü
Beynimde dünden kalan hatıra
Bir parkta bir bankta
Mutluluğumu yazıyorum
Yazarken bir kuş geldi yanıma
Gülüşün.
Ah o gülüşün
Mevsim kış olsada
Mevsimi bahara dönüştüren
Yüzünde güller açtıran
O gülüşün
Saçlarını savururdu rüzgar
Ben ise hayran hayran bakardım
Ne güzel bir tablo ne güzel bir manzara
Şu dilimdeki ve beynimdeki hislerim
Bir dökülse bir çıksa
Haykıracağım dağlara taşlara
Kayıp olmuş bir çocukluğun
Olgunlaşmış vücudundayım
Hatırlamak istediklerim var hala
Hatırlayamadığım hatıralarımda
Düzeltmek istediğim hatalarım var
Çocukluk masumluğumla
Güya hoşanıyormuşsun gibi yapma bana
Ya acıdığını söyle ya da cevap verebilesin sevdama
Ben seni sevdiğimde sana vurulduğumda
İlk görüşte aşk bu demiştim çocuktum daha
Mavidir beni anlatan renk
Mavidir uçsuz bucaksız gökyüzü
Mavidir ortak özelliğimize denk
Mavidir uçsuz bucaksız bir deniz
Mavidir seni, beni anlatan
Mavidir uçsuz bucaksız sevgi
Ah Ömrüm
Yeni doğmuş bebektin
Çocuk oldun öğrendin
Genç adamdın bilgilendin
Yaşlandın saçlarda beyazlar
Özlemek güzeldir
Ya beklemek peki
İçini buruk buruk kaplayan
Ruhunu ferahsız bırakan
Biri hissiyat eseri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!