Benim üzerimde emeğin yoğun.
Yeşilkent'te oldu ikinci doğum.
Hayatımda doğru- yanlış bir çoğun.
Senden öğrendim ben Mustafa Alkan.
Töresine bağlı inancı sağlam.
Hatayı af etmez,hiç vermez aman.
Dostuna dost durur,düşmana yaman.
Dağ yarısısın sen Mustafa Alkan.
Tartışmaya girme bulaman çıkış.
Doğruları doğru,yanlışı yanlış.
İstemem sönmesin o şahin bakış.
Sen büyük adamsın Mustafa Alkan.
Kılıncıyın iki yanı keserdi.
Kıskanırdı komşuların küserdi.
Sende hiç bitmezdi memleket derdi.
Büyük liderimsin Mustafa Alkan.
Herkese ikramın vardır bilirim.
Paylaşırsın ekmeğiyin dilimin.
Tuncay ile Kubilay'ın ölümün.
Unutaman biliyorum Mustafa Alkan.
Ne Şık'la geçindin? Ne de Filik'le.
Ne Çetey'le oldun? Ne de Memik'le.
Bir tek Yeter kaldı senle birlikte.
Ondan helallık al Mustafa Alkan.
Ne kaleler vardı,yerle bir oldu.
Osmanlı'da bir zaman saltanat sürdü.
Bir kararda ancak yaradan kaldı.
Kendini bırakma Mustafa Alkan.
Yok! Şeker,tansiyon hepsi bahane.
Seksen -doksan yaşıyorsun o ne şahane.
Ne hoş yerdir şu Cennet'i Ala.
Sana çok yakışır Mustafa Alkan.
21.07.2009
Kahramanmaraş
Kayıt Tarihi : 2.2.2010 10:24:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!