Herkesin ortak olamam dertten tasadan aşına
Bağlanamam ki insan dediğinin kara kaşına
Sadece sevdiklerimi yazdırırım dağların taşına
Hiç üzülmeyesin,dayanamam gözlerinden akan yaşına.
Adı Serap kendi yalandı
'Seviyorum' deyince herşey tamamdı
Pek de masum bakardı,ama
Adı Serap kendi yalandı
Temiz bir yürek aradı önce kendine
Kedi iniltisinden farksızdır sesi
Boşluğu yutan lağamdır nefesi
Çıkar üzerine kurulu hesabı,dengesi
Güya gençliğin bir üyesi
Geceleri kendini yalnız mı sandın?
Eger öyleyse boş hülyaya daldın.
Her gündüzü olduğu gibi,beklerim geceyi de
Belirsin gökkubbemde vefalı dostlar diye.
Bügün denizler gibi rahmet günü
Zaman bozamıyor yüreğimin dizginindeki büyünü
Damlalar verir gücü denize,
Hayatımda damla olursun bendenize
kalem pes etti bu agır duyduları anlatmada
O'nun gölgesi dahi gurbet,daha ne yazdırmada?
kimdir,nedir,nasıldır? Seçemedim hayal içindeymiş gibi bir muammada
zirvede tahtı hazır,görünsün ki adanayım O'na tüm zerratımla
Hiç olmazsa görünsen düşümde
Ne olur,kıvılcım alevlense düşün de.
Seslensen canımdaki en sevimli cana
Sende katılsan artık bu serancama.
Herkesin aradığı,
Gözlerin bulamadığı
Ruhları özleten
Yolları gözleten
O'nu andım
Hülyalara daldım
Yalnızlık; zenginlikler ülkesi
Bazı geceler orada külkedisi
Bazen zamansız dünyaların efendisi
Olan insanların çerçevesiz portresidir.
Tek bir ağacın olgunlaşmamış meyvesi
Dert hamalının boşalmayan heybesi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!