Buz tutmuş gönlümü yollara saldım
Yar aşkıyla sarsın eritsin diye
Yağan kar altında ufuğa daldım
Yar aşkıyla sarsın eritsin diye
Telgırafın teline
Kuşlar konmaz oldu
Herkes sevdiğine
Çepten konuşur oldu
Çarşambayı kuraklık sardı
Uyanıkken bakıp ayrılamam
Ağlarım sana dayanamam
Kızma, seni bırakamam
Uyurken veda edeceğim
Senin gibi oyuncaklarım olmadı,
Her sabah anam kapıdan ugurlamadı,
Senin gibi harçlığım bol bulunmadı
Ben köyde,toprakta büyüdüm sosyete güzeli
Sevgiler verelim,sevgiyle kalalım,
Uzatılan elleri, usulca tutalım,
Dostluklara dostluklar katalım,
Sevgiyle hep beraber.
Belki bir sabah belki bir akşam
Gözlerimi belki birdaha açamam
Seni göremem, nefes belki alamam
Acılarımı alıp, giderim sessizce
Şu kızlar anamastan el eder
Kazlar çeşme başını göl eder
Damdaki kızlar selam eder
Biri dua öbürü beddua eder
Yaprak oldum savruldum uçtum
Kavruldum eridim gazel oldum
Her gün binlerce defa öldüm
Sen gidince ardından babam
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!