Buz tutmuş gönlümü yollara saldım
Yar aşkıyla sarsın eritsin diye
Yağan kar altında ufuğa daldım
Yar aşkıyla sarsın eritsin diye
Kar gibi gelme kollarıma
Erir gidersin bak yollarıma
Yağma benim dağlarıma
Bilesin vazgeçerim senden
Telgırafın teline
Kuşlar konmaz oldu
Herkes sevdiğine
Çepten konuşur oldu
Çarşambayı kuraklık sardı
Senin gibi oyuncaklarım olmadı,
Her sabah anam kapıdan ugurlamadı,
Senin gibi harçlığım bol bulunmadı
Ben köyde,toprakta büyüdüm sosyete güzeli
Uyanıkken bakıp ayrılamam
Ağlarım sana dayanamam
Kızma, seni bırakamam
Uyurken veda edeceğim
Sevgiler verelim,sevgiyle kalalım,
Uzatılan elleri, usulca tutalım,
Dostluklara dostluklar katalım,
Sevgiyle hep beraber.
Belki bir sabah belki bir akşam
Gözlerimi belki birdaha açamam
Seni göremem, nefes belki alamam
Acılarımı alıp, giderim sessizce
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!