Geldiğim gibi gidiyorum sessizce hayatından.
Suçlusu ne sen ne de bu yalan dünya.
Her şeyin tek suçlusu benim.
Son kez senden af diliyorum gözbebeklerimdeki gözyaşlarımla ve gözbebeklerindeki gözyaşları için.
Ve giderken kalbin bahar esintisi kadar sevgi dolu olsun.
Gözlerin ise geceyi aydınlatan yıldızlardan birisi
Volkanik bir dag gibi fokurdarken içim
Taşacagım bir gün ama nereye bilmem
Bacadan cıkan duman gibi dagılıp
Gidecegim ama nereye bilmem.
Ben mutlu olmak için her gün
Dogdugumdan beri gözümde yaş
Gülmeyi kime anlatıyım
Kışta dogmuşum arkadaş
Yazı kime anlatayım
Yok ki halimizi soran
Esir al gözlerinin içine beni
Bir ömür makkum olayım ses etmem
Hasret ateşinde kavur,ister yak beni
Bir parça kül kalayım ses etmem
Saclarının siyahında geceye gizle
Kabul olsaydı senli duam
Ayagımda pranga kölen olurdum
Senle bir hayat kurabilseydim eger
Hayat bahçende gülün olurdum
Bir kibrit çakıp yaksaydın eger
Hiç erimeyen mumun olurdum
Dagları yıkacaklar yoluma
Nöbetçiler dikecekler başıma
Senin sevgini alıp yanıma
Söz bir gün gelecegim
Güllerin en beyazını secip
Aşk dön bir bak son kez bana
Neden selamsız gidiyorsun bilmek isterim
Yıllar yılı sakladım seni kalbimde
Şimdi son kez seni öpmek isterim.
Hatırla tanıştıgımız o günü
Ne baharı bekledim nede yazı
Geldi geciyor bile hayatın hazı
Bir elimde kalem digerinde şu sazı
Senin için yazdım ve çalıyorum.
Ne sarmaşık oldum sarıldım ne kumru gibi seviştim
Aşkın dergahında sana
Açtım ellerimi mevlaya
Allaha ettigim her duada
Seni diledim ey yar
Dilimden dökülen her sözde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!