Karanlıklar çökerken yavaşça kuytulara
Bir sihirli besteyi söyler bana bu anlar
Her şey kendi kendine dalınca uykulara
Bir başka muammâdır duyulan o yankılar.
Karanlıkla güzeldir baharım, yazım, kışım
Sevdâ şarabını ararken gönül
Kadehler dolusu zehirler içti
Umarken daima füsûnkâr bir gül
Baharın neş’esi bir hayli geçti.
Bir emel peşinde yıllar boyunca
Ahmet Haşim’in mısrâılarını tamamlayan
bu şiirimi sahibine ithâf ediyorum.
“Bir kuş düşünür bu bahçelerde
altın tüyü sonbahara uygun”
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!