Soluğum rüzgarlardan keskin
Yollar bir hastalık oldu
Nerden bulaştı bana bilmem
Tek hakikat vardı
Bilebildiğim tek gerçek
Ancak hayallerimdir.
Nazar etsem cemaline
Dilim tutulur da kalır
Bir an dalsam hayaline
Aklım tutulur da kalır
Coşarım ben seller gibi
Sen bir Leyla idin çöllerin ortasında
Ben bir garip mecnun yolların ortasında
Yalpalamış durmuşum sahilden sahile
Çer-çöp gibi kalmışım ah sellerin ortasında
Efganım bağbanı, dikeni ve yaprağı
Usandırdı amma yalnızım işte güllerin ortasında
O taşlı yolda
Burkuldu bileğim
Ve yine o yolda
Ölmektir dileğim
Asfalt karası
Yüzlerde sırıtan
Dinle güzel bir çift sözüm
Dersem n’olur ölür müsün?
Kimi çalar söyler sazım
Sorsam n’olur ölür müsün?
Ağlarım ben kırarsın hep
Bir güzel güne hasret
Kapanır mı gözlerim
Her günü dolu kasvet
Öfke dolar sözlerim
Açlıktan ölen mi var
Dert yanmadan geçecek
Bir günde gözüm kalacak
Bu isyanım biter mi bilmem
Kahırlarda sözüm kalacak
Ağlayacağız kanayacağız
Salını salını gider
Aklım baştan söker gider
Süzüne süzüne bakar
Han evimi yıkar gider
Ben diyemem zalımsın yar
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!