Mustafa.... Şiiri - Fikret Turhan

Mustafa....
Şarkıları...rakıları..
Şarkılar...rakılar...da...
Onu çok seviyordu...
Mustafa...
Aşkları....şarkılarda arıyor...
Rakıda buluyordu...
Mustafa'nın...
En büyük aşkı...
Bağımsız yaşamaktı....
Onu da...
Damarlarında taşırdı...
Güneşler....
Mavi gözlerinde parlar...
Sarı saçlarında da.... yanardı...
Mustafa...
Selanikliydi....
Ve de...Osmanlıydı....
Osmanlı ise...
Usul...usul..gidiyordu...
Giderken de...
Balkanlar yanıyordu...
Vatan....
Uğruna can verenler
Varsa...vatandı....
Mustafa...
Bunun farkındaydı....
O....
Şarkılarda...
Rakılarda..
Kederini saklıyor...
İla ki...
Tam bağımsızlığı istiyordu....
Çanakkale içinde...
Aynalı çarşı....
Anafartalarda....
O ve askerleri...
Dünyaya karşı...
Zaferlerin ilkini kazanıyordu...
Osmanlı...
İstanbulda...
Usul..usul...eriyordu...
Vatan...
Bağımsızlık...
Onu bekliyordu...
Samsun...Amasya...
Erzurum...Sivas...
O... Anadoluydu...
İnönüler...
Sakaryalar...
Afyonlar...
Dumlupınarlar...
İzmirler....
Vatan...
Osmanlının küllerinden...
Yeniden doğuyordu....
Mustafa...
Şarkılarda...
Rakılarda...
Dünyevi aşklarda da...
Vardı...
En büyük aşkı ise...
Türkiye'siydi..
Atam...
Sevdalarını...
Bize bıraktığında...
Tüm ulus...
Ardından gözyaşlarını
Sele döndürüyordu...
Şimdi...
Atamın...
Emanetleri....
Usul...usul..kirleniyordu....
Biz...
Nasıl diyecektik...
''Atam...sen rahat uyu....'''