Mustafa Şiiri - Xelil Sılheddin Bedirxani

Dersim içinde kanar Mustafam
Çemberler atıplıp vurulunca Mustafam
Çantası düşmüş suya
Ah yanaydı yüreğim
Resimlerim var içinde kurtarın demiş

Her molada çekilip bir kıyıya
Kirlenmemiş yapraklara çizermiş düşlerini
En çok ak kuşları resimlermiş
Kanamamış, kanadı kanadı kırılmamış kuşların
Ah yanaydı yüreğim
Birde çocukları güler ağız çizermiş Mustafam.

En çok gün batımlarını severdi
Verip sırtını zindan duvarına
Çöken kızıllıpa düşlerini gömerdi
Ama bêrikiî, ah bêrik'i
Gün batımlarından da çok severdi.

En güzel yolculuklara
Bêrik'in üzüm karası gözlerinde çıktı
Bütün zincirlerini Bêrik aşkına kırdı
Şimdi yaralı bir ceylanin
Türküsü var Mustafa'nın dilinde
Bêrik'im Bêrik'im allı turnam
Anamın göğsüne yapışmış
Karası saçlarını özledim
Bêrik'im Bêrik'im yaralıyım kekliğim
Yaramda bu halkın ah'ları kanar
Sarıver ellerinle Bêrik'im
AK ellerinden sular içtiğim

Sonra Mustafa
Gizli gizli bıraktı bizi
Sonra Mustafa
DAĞ'lara kazılı bir türkü oldu.