Hastalığını bilmeden yumdu gözlerini
Azla beklentisi yoktu hayattan
Biraz tutumluydu yaşama karşı
Tek isteği kadere karşı ayakta durmaktı
Parasızdı ama yetinirdi kendine
Bir köy evinde tüketti ömrünü
Cebindekini hep evlatlarından yana kullandı
Bir gece yarısı ölüm çaldı kapısını
Sessizce çekti elini ayağını
Ölümü büyük feryatlara gebe olmadı
Hiç sevmezdi merasimleri
Bir cami avlusunda hakkımız helal
Koca Mustafa son selamını verdi
Kayıt Tarihi : 10.5.2009 22:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Uğur Ali](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/10/mustafa-14.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!