Günler ne de, çabucak geçiyor.
Çekilen çileler, ızdıraplar unutuluyor.
Seni nasıl da, hor görüyorlardı.
Zayıf, kimsesiz, yetim diyorlardı.
Seni dövdüler, ama sen onlara dua ettin.
Varlığını söndürmek, isteyenlere nur verdin
Ezildin, ama davandan vazgeçmedin.
Mücadele ede, ede hak yoldan dönmedin.
Şimdi artık çok daha, güçlü görüyorlar.
Hasımların seni, yavaş, yavaş anladılar.
Sen daha da güçlen, her şey sana bağlı.
Şimdi herkes sana, daha çok saygılı.
Sana bakanlar, ne güzel de düzeliyor.
Artık insanların çehresine, nur geliyor.
Allah’a karşı, nimetin şükrünü eda ediyorlar.
Bu yolun yolcuları, hakkın galebesini biliyorlar.
Osman karahasanoğlu
17.03.2005-black sea
Kayıt Tarihi : 22.4.2005 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!