Muson Yağmurları Islatır Zahir Sandıklarını

Gözlerinden aktı aşkın alevleri yüreğime
Dağlandı şu sinem, kordan volkanlarda
Zaman muhtaç mazide kalan hoş günlere
Bahar çiceğe, yaz güneşe, sevgim aşkına.

Alem keyfinde, ben senden kalan ızdıraplayım
Demir attım ayrılıktan dolan gözlerin denizlerine
"ne zaman döneceksin" icimi kemirir düşünce
Muson yağmurları ile ıslanır şu zahir* sandıkları.

Gün geçerken sensiz, güne seni dilemekteyim
Geleceğin yollarına güller, çiçekler ekmekteyim
Amansız naz günden güne sabrımı zorlamakta
Felegin sillesini yemiş, şu bahtıma yanmaktayım.

"Zâhir", gözümüzle gördüğümüz her şey!