Ben, beni âdem’ den, biriyim
Biçare kulum, ne evliya ne veliyim
Senin gönlün nerede, nerden bileyim
Benim gönlüm, kutlu yolda, deli divaneyim
Esirgeme ne olur, benden gülümsemeyi
Yaradan’ dan ötürü, hepinizi sevmeliyim
Âdemden gelen, yüce nesildenim
Hatemül enbiya olan, son resuldenim
Keşke kabul etseler, ayaklarının dibindeyim
Hıra dağındaki ayak izlerine, yüz süreyim
Şefaat ederse inşallah, ben gölgesindeyim
Müsaadeleriyle yere kapanıp, dizlerinin dibindeyim
Ebu Lehepler, ebu Cehiller yine hortlamış
Sanki elleri kurumamış, gözleri patlamamış
Renk, kılık değiştirmişler, ar damarları çatlamış
Saldırıyorlar tüm islama, mümine, seferdeyim
Boğulacak müşrikler, bak ben yine bedirdeyim
Yüce Allahın izniyle, İnşallah zaferdeyim
Ben yüce Allaha kul olayım, kâfi
Lütfedip kabul buyursunlar, yeterki
Kabede ilk okunan ezanı dinler gibiyim
Irakta, annesini, babasını kaybeden, çocukların
Acılarını dindirmek için, kucaklayıp öpeyim
Ya Resulullah! senden bu şehitlere şefaat dileğim
Yüce Allahıma’da, onlar için dualar edeyim
Kayıt Tarihi : 11.4.2008 18:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!