Müslüman’ız diyoruz sözün gereği; suçlarız biz feleği.
Ne zaman doydu fakir, giydi de mutluluk gömleği.
Aç açık iken, döküldü çöpe dolu zengin çömleği.
Köprü altlarında çocuk, saray yataklarında yatar köpeği.
Ne diyeyim ben buna insana, verilmez terbiye.
Uğraşıp verirler hayvana ders, yetiştirirler ne diye.
Şerefli mahlûktan kaçar oldu, insan tıkıldı da deliğe.
İman cevheri yok, ümidi bağlamış korunmakta çeliğe.
Kayıt Tarihi : 30.7.2008 10:22:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Sünbül Bulgu](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/07/30/musluman-iz.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)