Ey Müslüman kulak, veresin bana,
Hak söylenen sözü, kesmiş Müslüman!..
Alim olan desin, atma yabana,
Müslümana bile, küsmüş Müslüman!..
/
Temizlik kayıpta, üstü başı kir,
Vallahi diline, uğramaz zikir ,
Nerde insanlığı, infakta fakir,
Ne desem haline, susmuş Müslüman!..
/
Dünyaya entegre, yetmiyor şarzı,
Kendine benzemez, illegal tarzı,
Çok erken unutmuş, sünneti farzı,
Kulluk libasını, asmış Müslüman!..
/
Haramı helale, şaştı katınca,
Takvasını menfaate satınca,
Feraseti üzerinden atınca,
Cılız yeller gibi, esmiş Müslüman!..
/
Cumadan cumaya, camide beden,
Ruhunu dışarda, koyar bilmeden,
Bir mazlumla ekmeğini bölmeden,
Bin bir yerde kurban, kesmiş Müslüman!..
/
Doğrulukla ömür, boyu gitmemiş,
Adaletle koyun, kuzu gütmemiş,
Zekatı fitreyi, sorman ne’tmemiş,
Mazlum için sesin, kısmış Müslüman!..
/
Fitne fesat dolu, sözleri zehir,
Yalanı dolanı, etmiyor tehir,
Toprak da paklamaz, bunları zahir,
Şeytanla muhabbet, kasmış Müslüman!..
/
Hani kardeş idi, Müslüman olan,
Dudağı sahtekar, yüreği talan,
Ruhunda yatıyor, yalanla yılan,
Görüntün üstünde, süsmüş Müslüman!..
/
Gelişmez değişmez, okumaz Kur’an,
Nerede anlayan, kafayı yoran,
Adem’den beridir, onlarca tufan,
Onca belagata, pusmuş Müslüman.
/
ADEM EFİLOĞLU
Kayıt Tarihi : 18.5.2025 02:57:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!