Müslümân. -3- Şiiri - Adem Kaçar

Ey Gönül!

Kitabım dediği Kurân'dan sapmış,
Örf âdeti İslâm bilmiş Müslümân;
Şeyhinin, şîhının hevâya tapmış,
Kulların keyfine kalmış Müslümân..

Taklidi morfinle şeyhi uyutmuş,
Cennet'ini kurup safı avutmuş;
Kurân'ı duvara asıp unutmuş,
Kabirlere okur olmuş Müslümân..

İlk emir 'Oku!' da çoğunluk caymış,
Rivâyet uydurup ümmeti baymış,
Hûri, köşk aşkıyla sevaplar saymış,
Allah'ın rızâyı silmiş Müslümân..

Okumaktan nedir düşünmez gâye?
Nefsine çıkarmaz nedense pâye?
Hakîkat yerini almış hikâye,
Din tüccârlarıyla ulmuş Müslümân..

Araplaşmak değil İslâm'ın amaç,
Güzel ahlâk idi istenen mizaç,
Münâfık belledi nefsine araç,
Dini fırka fırka bölmüş Müslümân..

İslâm sarık, cübbe, libas mı söyle?
Ebû Cehil daha üstündü böyle(!)
El Emin'e benze ahlâken öyle,
Şekilci yeni din bulmuş Müslümân..

Tarsûsî Vahdet'e çağırsa söver,
Şeyhine put dese çullanıp döver;
Yezit gibileri durmadan över,
Kerbelâ'da zirâ ölmüş Müslümân..

"Adem KAÇAR - 09/06/2019"