Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Şiirlerin toplumsal içerikli fevkalede şiirler müslümanlar böyle sahtekar olmasalar emperyalizim onlara hükm edebilirmi kutlarım saygılarımla
Yalan riya var sözünde.
Haksızlık daim özünde.
Rüşvet arar Hak sözünde
İşte sahtekar Müslüman.
Hak ile yanmıyor közü
Madrabazlık iki yüzü
Hile desisedir sözü.
İşte sahtekar Müslüman.
Menfaat için parti tutar.
Paraya Hak diye tapar.
Din konuşur yalan satar.
İşte sahtakar Müslüman.******Aşık Korhani
*********Güzel Dost ; böyle müslümanlar, malesef kendine müslümünım diyor, Allanı unutup kula, paraya tapanlar, menfaati Hak yapanlarla dolu ama bizim felsefemizde, Yalana, riyaya, yetim hakkına, Maddiyata tapma diye bir inanış biçimi yoktur, yüreğine ve kalemine sağlık, Kalemin ve yüreğin daim olsun, Güzel dost Şiirlerinizi ANT aldım +l0 puan Sayğılarımla****Aşık KORHAN
Sayın Yusuf dönmez beyefendi ellerin ve dillerin dert görmesin ne de güzel tasvir etmişsiniz bu sahte müslümanları. sayın arkadaşım bizim ozanlar birliği küttür derneğimiz sizin gibi aydınları bekliyor teşrif eder gelirseniz memnun oluruz . adresimiz .SSK İŞHANI KAT -8 / NO - 519 ...KIZILAY ANKARA . bina nın girişi 4 .nücü kapı ççekçilerden yanı. SİZE ŞİİRE BİR NAZİREDE BENDEN.................
Faiz yemez kar payını aşırır ,,,,Ne oldum delisi kendin şaşırır,,,,,Birde fetva verir sabrım taşırır Sözde cehennemde yanamayacakmış,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,Haram yemez amma oğrundan çalar,,,, Gözle bakmak zina hareme dalar,,,,,Suçunu silmeye zekatta salar,,,,,Sözde cehennemde yanmayacakmış.saygılar efendim. Hülya Yıldırım. (OZAN ŞAHİNİ )
Sayın Yusuf dönmez beyefendi ellerin ve dillerin dert görmesin ne de güzel tasvir etmişsiniz bu sahte müslümanları. sayın arkadaşım bizim ozanlar birliği küttür derneğimiz sizin gibi aydınları bekliyor teşrif eder gelirseniz memnun oluruz . adresimiz .SSK İŞHANI KAT -8 / NO - 519 KIZILAY ANKARA . bina nın girişi 4 .nücü kapı ççekçilerden yanı.
Yüregine sağlık bu zamana ne kadarda yakışmş
saygılar.
Din ile siyaset yapar
Rüşvet ile oyu kapar
Hak ka değil Şıh a tapar
İşte siyasi Müslüman
Doğru söyleyene şapka çıkarılır ve o kişi selâmlanır.... Ben sizleri selâmlıyorum...
Esenlik ve başarılar.
Tebrikler şair , doğru tesbitler........kutlarım
Saygı sevgi ile
Bu şiir ile ilgili 7 tane yorum bulunmakta