Müslüm Taş Şiirleri - Şair Müslüm Taş

AŞKINA ÜRYAN

Aşkına üryan eder şimdi us/um Agâhım,
Bir nağme çalar ruh/um, inletiyor segâhım.
Yine aklıma düştü zülfü dökük siyahım,
Hasretinle yanmakta bir sonsuz uzletteyim.

SENSİN

Micmerden farkı yok canan sinemin,
Ne mümkün buhrunla yanıp tütmenin,
Odama dolan o miski amberin,
Dumanı sensin /ıtri/i de sensin…

Yorgunun zihnim sende,
Kararmış duygularımı
Senden uzak çığlıklarımı,
Duyuyor musun sevgili…
Bedenine sarılan bendim bu gece,
Soğuk gecelerinde…

Ha sen olmuşsun hayatımda
Ha hayatım sensiz olmuş

İnan ki sensizlikten değil kalbimin sızısı
Bütün yükünü sırtladım dünyanın,
Gece yarısı yorgan altında

Bites yalısına dönüktü sırtım
Gölbaşının rüzgârları çarpıyordu ruhuma
Karşı kıyıyı seyre dalarken gözlerim
Kucağımdaydın ruhunla

Keşke el açıp yalvarsaydım Allaha

Sensizlik kahrederken bedenimi
Ruhum, seninle dolu
Mevsimin ilk çiçeklerini kokluyorum
Ruhumdaki bedeninde

Yok olma korkusuyla titrerken

Ben deliyim galiba mısralara benliğini çaldıran,
Senden uzaklarda sinesini tokatlayan
Yoldan geçen sarmaş dolaş iki kişinin
Mutluluğuna gülücükler salan

Ben deliyim galiba sensizliğe gülümseyen

Ay tutulması erken oldu
İkinci baharımdaki sende
Kumlara başını gömdü deve kuşları
Rüzgârlar erken esti çöl ortasında
Yüreğimi cayır cayır yakan
Çöl rüzgârlarından kaçamadım,

Gök kubbenin altında aşka hezimetteyim.
Galebeyim dünyaya sana yenilmekteyim.
Mar ecel Bahreyn gibi, kaynayan hayal dünyam,
Taştan ağır bir yükte her gün ezilmekteyim…

Bakışımda buğuydun, kırılan kanatlarım.

Sohbet ediyorduk, kahkahalar atıyor, bazen dalıp geçmişe hüzünle bakıyorduk.
Her şey güzeldi yerli yerindeydi, tepemizdeki ağaçların yapraklarının arasından güneşin sıcaklığı okşuyordu tenimizi,
Kahvelerimizi yudumlarken birden yüreğimin sahibi geldi, onu hiç kimse göremiyordu duygularımı kucakladı, yüreğimin elinden tuttu ve haydi gidelim diye mırıldandı kalbime.

Coştu yüreğim, mısralar ile yalnız kaldım, kabardı duygularım onlarca kişinin gözünün önünde bulutlar üstünde dolaşıyordum.