İçimde bir sıkıntı var,
Bir değil aslında
Birden fazla sıkıntılar var...
Ve ben bunu anlayamıyorum,
Konuşmak bile istemiyorum aslında
Kimle olursa olsun, konuşmak bile.
Seni her tanıdığına sorup
Tanımadığımı söylüyorum.
Çünkü seni tanıdığımı söylesem
Bana bildiğim şeyleri anlatacaklar,
Seni tanımayıp, bilmediğim
Birçok şeyi de öğrendim.
Anlamıyorum gizli numara,
Senide anlamıyorum.
Ne konuşuyorsun, ne kapatıyorsun
Arıyacak güvenin var
Konuşacak cesaretin yok
Sadece susuyorsun...
Biliyorum sende beni azda olsa seviyorsun
Hani rüzgar esmese de yaprak kımıldar ya
Öyle işte sevmiyorum desende
Seviyorsun biliyorum...
Ölüm ayırırdı bizi,
Ama ölüm kavuşturacak gibi bizi.
Ölene kadar severdin ya hani
Öldükten sonra mı seveceksin beni?
Gözümün önünde hep bir karaltı,
Hep bir sen,birde seni özleyen ben.
Evet saymadığım sayısız günler geçti, geçiyor.
Zaman sana ilaç ama; bana zehir
Her gün biraz daha alıyorum zehrinden bıkmadan, sıkılmadan
Biraz daha alıyorum sonunu görmeden,bilmeden...
Artık hayatında olmayabilirim,
Ama ben her an seninleyim.
Sen ne kadar benden uzak olsan da,
Ben seninleyim...
Benim seni görmem
Paha biçilemez bir sevinç iken,
Bir o kadar da hüzün,korku,kin,içindeydi.
Ya kalbim çıkacaktı yerinden,
Yada aklım,
İkisine de söz geçirmek mümkün değildi.
Okyanus kadar derindi gözlerin
Ne sonu vardı renginin, nede başı.
Çift renk oluyor ya bazen
Dibi gibi yeşil, üstü gibi mavi
Gözlerinle seviyorum ben seni.
Bakışlarını benden alamayan gözlerinle
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!