Bir ağaç gibiyim ama ne elmayım ne portakal ne kokum var ne de meyvem, belki ruhum bir çınar, yaşlı ve bıkkın bedenimse bir çam dik ve ayakta fakat bir tek bana faydasız .Gün gelir gölge olurum ruhumla sararım dertlerini insanların, gün gelir yanlarında olurum bedenimle, dimdik ayakta dedim ya bir bana faydasızım ne kollarım yetişir sarabilirim kendimi ne bedenim gibi dimdik dururum yanımda.
Sensizde yaşarım bu hayatı,
yaşarım eksik darmadağın olur ama yaşarım.
Biraz yaşayamadıklarımızla, ufaktan hatıralarınla yuvarlanır giderim ömür sonuma.
Ben ranzamda uzanırken yalnız, mavi gözlü bebeğimizi düşünürüm.
Camdaki bulutlu gök hayallerimizi hatırlatır
Komidindeki su bardağı şarap kadehimizi
Ölüm kadar yakındı hayallerim gerçekleşmesi için bir hamlemi bekleyen , avuçlarımın içindeydi kaderim beraberinde de ümitlerim cennet kadar da imkansızdı sevdiğim , orman gibi hesapsızdı sevgim , her köşesine kadar hazırdı hayalimdeki evim , uzanmıştı beline ufak ellerim , izliyordu köşeden mavi gözlü bebeğim... O sözleri unutmadım ama" sevmiyorum gideceğim" nasıl anlatılırki bilmem kal , yapma , öleceğim.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!