Müslüm Akbaş'a ithafen

Ah baba "gitme"yecektin kül tablasında ki sigara sönmeden.
Dumanı esir almış soframızı adeta "flu gibi".
Bu "ayrılık rüzgârının " "adını sen koy "şimdi baba.
"Ağlanmaz mı sensiz geçen günlere".
"Affet".
Şarkıların da bizden bahseden sensin baba "evlat" diye "ah oğlum" diye sinene basan sensin.
"Ayırdılar sevenleri" Müslüm, kim anlatır bize artık "aşkın şartını".
"Bakma bana öyle" , "ben razıyım" yine de gitmene.
"Bir ömür yetmez" şimdi seni unutmaya.
"Bir lokma ekmek" bırakıp kalktın sofradan baba.
Şimdi bende kalkıyorum sofradan.
"Biz babadan böyle gördük" diyerek.
"Bu şehirde yaşanmaz" diyerek gidiyorsun ya "benim meselem" diyerek "cennet bahçesine" şu midem de sıkışan bir söz var baba
"Bu ayrılık neden oldu?"

"Damla damla" akıttığımız şu göz yaşlarımız okyanus olsun sana.
"Gökyüzü" sana gülsün bu gece.
"Hasret rüzgarları" çok erken esti baba
"HAKKINI HELAL EYLE".

Muhammet Özeren.