Sana sesleniyorum yaban Dünya! : İyileri kötüleri,canı, cananı vucudumda birdamla kanı, sayısız varlığın; ruhunu hayatını, malını ve mülkünü, iyiliğini yada kötülüğünü ve sayısız nimetlerini barındıran sen. Kaderin üzerinde cilve attığı, eşelenip parçalanan yine sen.
Çivimi cakıldı sana yüksek binalardan, darbemi yedin bu çelimsiz dünya gelişimin den, teknolojisinden...Ve hiç üzüldünmü beşeretin zıttına bir hayat yaşandığına ve sende bir seyirci kaldığına üzüldünmü? .O soğuk ak sakal
larınla hiç ölmiyecekmisin yarınlara umutlu bakışlarınla...
Bir kuşmu yuva yaptı, ALLAHIN (cc) aziz ve onurlu kullarından... Birimi sesleniyor ahiretten, ben iştip görmesken. Ruhlarmı yükseliyor yer yüzünden
acı çekip gülerken..Belkide bunlar bilmek istemezler ve gördüklerine inanır,
bilmezlerki acıyan bedenin kansız gömleğini ve süzülüp giden ruhunda konuşamadığını bilmezlermi?
Kara yollar kümes kümes
Sevgi dolu yıllar yen mez
Yetim kaldım öksüz kaldım
Hayat bana dertlenmez
sokaklarda ağlıyor yüzüm
Azrail dokununca yüreğine
Yüreksiz olduğunu görecek
Yağmurla ıslanan tenini
Ateşin dansına tutacak
Bu ne sesizlik Allahım
Azrailmi kol geziyor bugün habersiz
Ezanlar okuyor camiler kimsesiz
Nefret kokuyor şehrim bugün Allahım
Bu ne gaflet, bu ne hüsran sıçramış memleketime
Bilmem farkettin mi, elimin içinde bir gül vardı
Gülün yanın daki diken se, habire elime batıyordu
İçim deyse, ne bir acı bir kin yahut nefret
Süzülmüş vuçuttan bir karış toprak vardı
Aşkım toprak, yürek toprak, ben toprak
San maki uğruna herşey feda
Bir ceriyanda boşan mış günlerim feda
Yol ortasın da dikilmiş hayata elveda
Hayata küsmüş san ma yara elveda
Yazılmış sutunlara gözleri ela
Bir dilber gördüm, akşam ışığında
Seyrışığından kopmuş, tlüban içinde
Türreya eylemiş bi saç telinden
Bir dilber gördüm, akşam ışığında
Gündüzün körelip, gecenin geldiği an
Sen kimsin para pul baba kızı
Ana kızı can kızı
Aldatılan günlerin kader hırsızı
Sevgi dediğin ne ki gönül hırsızı
Yeminler ettik sana cen verene
Bir yaprak savruldu, yeniden doğmuş bahara doğru
Dahada gizemli olmak isterdi yere in meden
Rüzgarla kapışıyordu, yere inmemek için
Eşsiz güzelliğini ürpertiyordu kara toprak yaprağı
Önce hayallere kapılmıştı canlılara birşeyler vere bilme adına
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!