Dünyayı serselerdi önüne,
Yüreğini verselerdi eline,
Kapılsa fıratın seline,
Dünya malı neye derdi neye.
O aşıktı Allhına, dinine,
Umutsuzluğum bile umut oldu,
Umut ediyorum umutsuzluğu her gece.
Selvi boylu bir yar sevsin istedim beni,
Umut etmekten başka ne gelir elden fikrimce.
Ben sessiz ve huzurla uyumak istiyorum her gece,
Dün akşam rüyamda gördüm annemi,
Ağlıyordu, kan dolmuştu o güzelim gözleri,
Beni de ağlattı içten söylediği sözleri,
Canım anam meğer ne çok özlemşim seni.
Otobüsün camıyla birim.
Geçiyor yanımdan,
Dağlar, tepeler, ağaçlar, nehirler
Hepsi benim gibi,
Sanki birinin yolunu gözler.
Bir milyonu gelse birine değmezdi hiçbiri,
Kurşun yağsa üstüne bırakmazdı speri,
Ölmek nedir derdi, yürekliydi türk askeri,
Hepsi bir yiğitti, ölümü görmezdi gözleri.
Ben senin bakmadığın her günü,
Bir gün değil yıl sayıyordum içimde.
Denizin uçsuz bucaksızlığı gibi,
Sonsuzluğa dalıyordum içimde.
İçimden gelen her bir sözü,
Yüzüne haykırmak istiyordum delice.
Seni hayallerimde düşündüm,
Hayalimin en güzel yerinde.
Sen hayal içinde hayaldin,
Hayalimin en derin köşesinde,
Çünkü sen hayalden öteydin,
Aklımın her köşesinde.
Senden öğrendim,
denize bakarken binbir anlam çıkarmayı,
sen yokken gözlerini derinliğine dalmayı,
ve ayrıca hiç yokken şiir yazmayı.
Senden öğrendim,
Bir hüzün tuttu beni İstanbul.
Oturdum kız kulesinin karşısında,
Düşündüm yarimi kollarımın arasında,
O zaman anladım kız kulesi seni,
Hapsedilmiş bir sevginin ölüme benzerliğini,
Ve daha çok hüzünlendim İstanbul.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!