Yaşlar akarak gözden dökülür seccadeye
Ona uzanan eller boş döner im geriye
Samimi duyguların son vurgusu gözyaşı
Bağlanan gönüllerin her anı sabır taşı! .
İnsan sevdiklerini ölesiye özlerse
Bitmez sanılır günler her an yol gözlenirse
28.5.1984-Narlıdere
Rüzgar ninni söylüyor, yapraklar oynaşıyor.
Güneşte gülümseme neşe dışa taşıyor.
Güler yüz tatlı diller düşünceyi okşuyor.
Durgun olan bedenler günden güne coşuyor..
Uyum sağlıyor insan, tabiatla iç içe,
Bir çınar,
Çorak toprakta,kök saldı.
Etrafında birkaç çınar oluşturabilmek için
Yıllar geçti.
Çorak toprak.zehirli bitkilerle dolu,
Uzun yıllar,
Barış Manço’ya
Bir yıldız kaydı,
Gökte parlak bir yıldız,
Işıltısı, en parlak,
En güzel olduğu an
Işıltısya
Biz aşığız arkadaş sevgiyi duya duya
Vermişiz gönlümüzü o en güzel duyguya
Ruhların ihtiyacı o sevgi bağlarından
Dermişiz, devşirmişiz, yemişiz doya doya..
Biz aşığız arkadaş, saf saf gönüllerimiz
Arzuyla uzandı divana eller
Huzurla doldu taştı gönüller
Yalvarış yakarış yakıyor canı
Her bir gülşende öter bülbüller..
Zerreler birleşir bütünü bağlar
Düşüne düşüne ne yapılır ki
Eller ve kollar bağlanmış ise
Gizli kelepçeler bir takılır ki
İstekler söylenmez, dağlanmış ise
Zihinler yorgundur, yok çıkacak yer
Yine Pazar akşamı
Yine sensiz yalnızım
Daldım iç alemime
Artık bir hayaldeyim!
Yemekhane boşalmış
Beş, on kadrosu kalmış
Mehmet Hilmi,
Yaşı genç,
İlim adamamı olmak ister.
Köydeki medresede
İlim tahsili eder
Gönlünde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!