Sanayi devi kemirdi yedi,
Kustu çirkefini canlı üstüne.
Sessizlik istendi, hep yıllar boyu,
Ama herkes düştü, kendi derdini..
Huzursuz kafalar daima yorgun,
Her karanlık ardından ışığı bekler insan,
Gururlanma aciz kul, bir hiçsin dahi olsan! ..
15.2.1984-Narlıdere
Hazan çöktü yine, garip gönüle
Bir tatlı hüzünle bekler baharı,
Çektiği ızdırap bir tufan olmuş
Yine de sabırla bekliyor yarı
O yare vurgundur gönül neylesin
Kıymet bilen insana laf söylemek gerekmez,
Laftan anlamayana tatlı sözler kar etmez!
İnsanlık belli olmaz, her dıştan görünüşte
Ne adi kişi çıkar, diller laf söyleyişte! .
Nice geçmişe daldı gözlerim
Geçiyor bir bir şimdi sayfalar! .
O mutlu devri öyle özlerim
Şu an hayalimde levent, tayfalar! .
Her biri adsız nice kahraman
İnsanlık düşman olur birbirine ne diye
Ölüm korkusu soğuk. Bekleriz onu niye..
Keder yakar vücutta amansız bir ateşi
Gönül arar daima, muhtaç olur sevgiye..
25.12.1980-Ankara
Yakaları kirli kolları yırtık
Gezerken içinden gelir hıçkırık
Ağlayan gözleri ta! uzaklarda
Yuvasız kuş gibi kanadı kırık..
1979
Yüz!
Güzel yüz!
Sabah tan ağarınca
Mahmur olur güzel yüz
Berrak sular değince
Su vücudu sevince
Kalk!
Ey uyuyan müslümün
Herkes çalışıyor
Sen niçin uykudasın..
Bilmiyormusun ki bu din,
Önce çalışmayı emrediyor.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!