Müşkülpesent Ruhun Aynası

Bir çizgi eğri olsa rahatsız olurum,
Bir kelime fazla, bir nefes eksik —
Düzen ararım kaosta,
ama düzenin kendisi en büyük kaos.

Bir gülün yaprağında noksan bir renk,
bir gölgenin düşüşünde acele bir sabırsızlık,
her şey biraz yanlış,
ve ben biraz fazla doğruy(d)um.

Beğenmek isterim, ama beğenmek basit,
kusur aramaksa bir tür ibadet —
Tanrı’nın elini bile,
belki biraz fazla insan bulurum.

Bir taşın soğukluğunda düşünürüm:
mükemmel olan, var olamaz;
çünkü varlık — eksikliğin ta kendisidir.

Yine de ararım,
yine de beklerim,
belki bir gün,
bir sessizlik gelir,
tam kararında bir sessizlik.

O zaman derim:
“İşte — şimdi beğendim.”
Ve dünya, o anda yok olur.

Sinan Bayram