Müşkül Şiiri - Önder Karaçay

Başlar ayak ayaklar baş oldu,
Dünyamız tersine döndü,
Çürüdü insanlık
Yozlaşmak ikram buldu

Asr-ı saadet biteli
İnsanlık bir aşağı bir yukarı,
Bu aymazlık bizi de vurdu

Baksana doğaya; aslan geyiği yiyor,
Karga leşi didikliyor,
Geriye kalan kemikler için
Köpekler kavgaya tutuşuyor

Doğa zalim değildir
Kendine zalim olana karşı,
Hareketini kendisini korumak için yapıyor

Havada, denizde, karada,
Büyük küçüğü, cabbar çelimsizi yutarken
Cabbar olanlara alkış tutuluyor

Hayatta kalmanın tek kaidesi var,
Hasmından daha bilgili ve kudretli olmak,
Başını omzunun üstünden eğilmeden taşımak,
Yüreğin kafesinin içinde atması içindir

Önder Karaçay