Felek, tüm yükünü çektirir bana
Arzu-mihnet etmem gene de o'na
Hakikat yolunda gelindi sona
Nice bir kem söz var, naz etme gönül
Dünyanın bitmez mi cevr-ü cefasın
Biraz olsa, fakir, sürsün sefasın
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Feleğin yükü çok ağırdır Mehmet kardeş! Senin o yüklerin tamamını çekmen mümkün değil! Senin başına gelenler her kulun başına gelen veya gelebilecek cinsten şeyler ki, tümü de şu dünya imtihanın gereği şeylerdir. Madem ki bu dünya imtihan dünyasıdır ve bizler de o imtihanın muhataplarıyız o sınavı takdir eden Rabbimizden gelen her şeye rıza göstermeliyiz.
Arz-ı minnet etmeye gelince; Felek gibi aciz bir memura minnet arz etmek elbette makul olmaz! Minnet ve medih ancak ve ancak onun da, bizim de Rabbimiz olan Allah (cc) a yapılır! Zira bütün havl ve kuvvet onun elindedir bütün dertlerin dermanı da onun yanındadır vesselam!
Hayırlı çalışmalar.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta