Mûsıkîlerce Tezhiptir Âşkımız

Düştü bak yine iftirak ile kalbim gâma

Efsane derlerdi de inanmazdım o câna

Medfen olur gönlümüz artık, Uşşak'a

Ahenk olunur gibi sürüp giderek

Şimdi oturup rûhumun harabatıyla

Dinliyorum eskilerden bir kaç sâdâ

Avuçlarımda köhnemiş, tozlu bir kitap

Ve çalmakta bir mûsıkî mâziyi anarak

Gûya ki her şey, zamanın da üstünde

Ayrılıklar, sevinçler kalmışken geride

Tüm duyuş ve düşünüşlerden uzakta

Kaç mûsıkî unutulmuş, beklemekte

Hiçbir şey artık değil eskisi gibi

Tenhâlar harap, ayrılıklar târab

Mâziden dinlendirmektedir bizi

Unutulmuş, bir Lemi Atlı bestesi

Rüzgârlardan terennüm

Duymaktayız şimdi

Kimselerce bilinmeyen

Bir Şedaraban taksimi..

Ve benim mısralarımı

Eskilerden çizmiş gibi

"Bir siyâh kalem,"

İlhâmını alarak, o büyük Itrî'den