Müşerref İskender Şiirleri - Şair Müşerr ...

O tel örgülü uzun sınırları hatırlarmısın,
Karşısına geçip sarılmayı
Yüreğinin atışlarını hissetmeyi nasıl isterdim,
Birgün düzen değişip sular tersine,
Gece gündüze, güzdüz karanlığa dönüşmesini
Artık özgürlük çığlıkları dumak istiyorum,

İnsanın içi gibidir doğanın akışı
Şu cama vuran damlalara bak
O kadar sert ve acımasızki
Sanki camı delip yüzüme çarpacakmış,
Sanki canımı yakacakmış gibi,

Güzeli yaşamaktan korkan insan,zayıftır güçsüzdür,
O duvarın arkasına geçmekten korkan insan,
Sadece karşısına geçip izleyen
İçindeki ruhu görmekten,dokunmaktan kaçan insan
Bencildir,sevgisizdir,kördür insan
Paylaştıkça çoğalan üreten hayat veren tek canlıdır,

Bilmem ne kadar zaman
Bilmem kaç dikili ağaç
Bilmem kaç dönüm arazi
Bilmem bilememki

Beklemek yok yıllar geçsede

Birileri kökümden çıkarıp koparmış toprağımdan,
Ne var ki su verse köklerime,dallarımdan çiçekler güne açsa,geceye Kapansa,
Bir şans daha verse hayatta kalmama
Nedendir bilinmez bencillik,kendini bilmezlik,
Bu topraklar benim birgün yeşerip filizlenip yeniden hayata açacak bir Yaşamdır.......

Toprak örtüldü sanki üzerime o an,
Gündüz iken geceye döndü ruhumdaki yarın
Karanlık hemde dibine kadar kadar
Neydi bu hüzün,budamı olmadı olamadı diye haykırdım,
Yüreğim yumruk oldu,boğazıma dizildi sanki yaşamın tüm anları
Haykırdım ağız dolusu, hayata küskünlüğümü,insanlara,

O eski evin taş merdivenlerinde oturmayı özledim,
Maşrapayı,süpürgeyi alıp o taş merdivenleri sökülürcesine yıkamayı,
Karayemişin dökülen yapraklarına kızmayı,temizlemekten bıkmayı,
Ezanın o nağmesiyle mahmur gözlerle
İpimi sepetimi alıp ormana, o doğanın tertemiz havasını içime çekmeyi,
Dikenler tenimi yırtarcasına o böğürtleni yemeyi,incecik kırılgan vucudumla Kaydırak yaptığımız yokuştaki toprak kokusunu,

Günlerden birgündü yine,
Dibine kadar duyguların derinliğine gömülmüşken
Dibine kadar çıkmazdayken,
Yine çıktın ortalara bırakıp gitmen gibi yine aniden
Yaşattıklarının özrümüydü,buda onun vicdanımıydı,
Hayatın adaletimiydi bu neydi bilemedim,

Hayat yeni başlar gibi başlar ilk anlar,
Gün ayrı doğar,gece ayrı kararır ilk anlar,
Her şeyin tadı başkadır heyecanla,
Her anın ayrıdır duygusu içinde çocuk gibidir,
Sevgiyle sarılırsın hiç sorgusuz karşındakine,
Zaman geçer başlar geçmişle gelecek

Nereye esersin,
bahar rüzgarımısın,hazan mı? Hüzün mü?
Sen kimsin?
Hep çıkmaz sokakta ki düz duvar mı?
Nesin sen? Kimsin?
Bürokrat mı? Takım elbise mi?