Müsebbibi Ben miyim? Şiiri - Mehmet Şahan

Düşmüşse yüreğe ateş ve acı,
Kör dünyanın müsebbibi ben miyim?
Düşman olmuş ise kardeş ve bacı,
Küs insanın müsebbibi ben miyim?

Cinsine bakmadan yarış istiyor,
Kendince hedefe varış istiyor…
Yüzsüze bak, yüzsüze! Barış istiyor,
Ayrılmanın müsebbibi ben miyim?

Katile gül verip beni dışlarken,
İhanet nüksedip seni taşlarken,
Katlime hükmedip infaz başlarken,
Akan kanın müsebbibi ben miyim?

Yal verdiğim yılan oldu, del’oldu,
Can dediğim yaban oldu, el oldu!
Tam sırtımda hançerleyen el oldu,
İhanetin müsebbibi ben miyim?

Mermiler yağarken kola, bacağa
Ateşler yakarken bin bir ocağa,
Şehitler yatarken bir, bir kucağa
Kırk bin canın müsebbibi ben miyim?

Vatandaşım sözlerine kanarken,
Ciğerlerim göz, göz olmuş yanarken,
Yetimlerim babasını anarken,
Gözyaşının müsebbibi ben miyim?

Yürekleri dağlıyorsa analar,
Karaları bağlıyorsa analar,
Feryat, figan ağlıyorsa analar
Feryadının müsebbibi ben miyim?

Hitler gibi canileri sollarsan,
Kırk bin cana kıyanları kollarsan!
Mehmet’imi dar evine yollarsan,
Bu azabın müsebbibi ben miyim?

Haberim yok deme göz baka, baka
En güvenli yerde bastınız faka!
Çağlayanda infaz yapan PKK,
O savcının müsebbibi ben miyim?

Haini, soysuzu başa çıkardın,
Türk adı olmayan yasa çıkardın,
Devletin önüne “masa” çıkardın,
PKK’nın müsebbibi ben miyim?

Şahan der gözümde korku yok ise,
Her türlü tehdide karnım tok ise!
Gaflet ve dalalet aynı b… ise,
Dalaletin müsebbibi ben miyim?